Hoe word je een essentialist?
Bij COACHINGENT geven we onze ervaren coaches graag de kans om hun expertise te delen. Vandaag delen we het woord met Coach Lotte Sansen. Lotte is Loopbaanbegeleider en Stress- en Burn-outcoach bij COACHINGENT, en ze heeft een blog geschreven over ‘De Essentialist’. Maar wat houdt dat precies in? En hoe kun je er zelf een worden?
“Het is het vermogen om te kiezen dat ons menselijk maakt.”
Afgelopen zaterdag struinde ik door een boekenwinkel in Gent toen mijn oog viel op "Essentialisme" van Greg McKeown. De titel trok direct mijn aandacht en zonder aarzeling besloot ik het boek te kopen. Vanaf het eerste hoofdstuk was ik verkocht.
"Essentialisme" gaat over durven kiezen voor wat écht essentieel is, in plaats van jezelf te verliezen in alles wat je denkt te moeten doen. Het draait om het principe van "minder, maar beter" en om het selecteren van de "vital few" te midden van de "trivial many".
Waar zeg jij allemaal "ja" tegen, zonder er écht voor te kiezen?
Om te kunnen bepalen wat van al je opties echt "vital" of essentieel is en wat eigenlijk gewoon ruis, is het cruciaal om regelmatig ruimte te creëren, schrijft McKeown.
Tijd.
Voor niets.
Zonder afleiding.
Leven op de automatische piloot en bewust keuzes maken gaan niet samen. Zo nu en dan moet je even stilstaan om na te denken, te voelen, de opties te onderzoeken en prioriteiten te stellen op basis van jouw waarden en doelen. Anders kan er simpelweg niets veranderen.
Greg McKeown deelt een treffend voorbeeld:
“Een leider met wie ik ooit heb gewerkt, gaf toe dat hij vijf jaar te lang bij een bedrijf was gebleven. Waarom? Omdat hij zo druk bezig was ín dat bedrijf dat hij niet de tijd nam om te beslissen of hij wel bíj dat bedrijf hoorde.”
Sta jij aan het roer van je eigen leven?
Hoeveel verantwoordelijkheden neem jij op je?
Welke verantwoordelijkheden wíl je op je nemen?
En welke verantwoordelijkheden neem je op je omdat (je denkt dat) het moet?
Hoe drukker je het hebt, hoe meer tijd je eigenlijk nodig hebt om alles te verwerken en niet te verdwalen in de jungle van je activiteiten.
Bronnie Ware, een Australische verpleegkundige die mensen in de laatste fase van hun leven verzorgt, tekende op waar zij het vaakst spijt van hebben. Bovenaan de lijst staat:
“Ik zou willen dat ik de moed had gehad om een leven te leiden waarin ik trouw aan mezelf was geweest, en niet het leven dat anderen van me hadden verwacht.”